5$ Sykariusze - Skrytobójcy 2oz 2022

Trzecia dwuuncjowa moneta z serii "Skrytobójcy", która poświęcona jest najsłynniejszym na świecie historycznym zabójcom, o których krążą legendy.

Polecamy tę monetę jako znakomitą inwestycję - świetny, ogólnoświatowy temat, piękny wizerunek i niski nakład to gwarancja sukcesu tej emisji!

Rewers monety prezentuje wyjątkowo szczegółowy obraz sykariuszy. Wysoki relief doskonale podkreśla każdy szczegół. Sztylety wszystkich zabójców zostały poddane złoceniu. Na górze monety umieszczono łacińską nazwę sykariuszy, czyli "sicarii".

Awers monety uzupełniono o ornamenty i sztylety związane z sykariuszami. Nakład monety jest limitowany - wynosi tylko 999 sztuk. Moneta zapakowana jest wraz z certyfikatem autentyczności w eleganckie, drewniane pudełko.

Sykariusze byli radykalnym odłamem zelotów. Ich nazwa po łacinie to sicarii, od słowa sica oznaczającego krótki sztylet, którym posługiwali się ci zabójcy.

Żydowskie stronnictwo polityczne działające od połowy I w. n.e. do upadku Masady w 73 r. n.e. Szczególnie aktywni w latach 50–70 n.e. Do ich przywódców należeli Menachem ben Jair, Eleazar ben Jair, Szymon bar Giora. Byli zdeklarowanymi przeciwnikami władzy rzymskiej, zasadniczo obojętnymi wobec sporów religijnych.

Ich sposób walki charakteryzowały mordy na przeciwnikach, zwłaszcza Żydach sprzyjających Rzymianom. W trakcie świąt żydowskich w Jerozolimie wtapiali się w tłum i uzbrojeni w ukryte sztylety albo podrzynali swym wrogom gardła, albo wbijali im sztylety w plecy. Ze względu na ten sposób działania uważani są dziś za pierwszą organizację terrorystyczną.

Podczas oblężenia Jerozolimy przez Rzymian zdecydowali o obsadzaniu stanowiska arcykapłana drogą losowania. Ostatnim arcykapłanem został dzięki temu Fanni syn Samuela, kamieniarz nie pochodzący z rodu kapłańskiego. Po upadku Jerozolimy, której bronili do końca, uciekli z zelotami do Masady, gdzie walczyli aż do samobójstwa jej obrońców w 73 r. n.e. Na ich czele stał Eleazar ben Jair.

Po upadku powstania sykariusze jeszcze jakiś czas próbowali działać wśród diaspory w Egipcie i Cyrenie, gdzie zamierzali wywołać bunt egipskich Żydów. Koniec ich działalności nastąpił w roku 135 n.e. wraz z upadkiem powstania Bar Kochby.